سطوح پوشش‌داده‌شده بتنی با اعمال BTC141 مانع از جذب آب شور می‌شوند در حالیکه سطوح بدون پوشش نمک‌های موجود در زمین مرطوب را جذب نموده و باعث زنگ‌زدگی فولاد یا فساد بتن می‌گردند. ابتدا باید کلیه سطوح سست را که مانع ایجاد پیوند مناسب بین پوشش و سطح می‌شوند توسط سندبلاست واتربلاست، ضربات مکانیکی، لقه گیری و… برطرف نمود. آلودگی‌هایی نظیر ذرات گرد و غبار و چربی توسط باد یا آب باید از روی سطح زدوده شده و سپس سطح موردنظر با آب تمیز شستشو داده شود. در مورد سطوح بتنی و یا دیگر مصالح بنایی سطح باید قبل از اعمال BTC141 تا حدودی مرطوب شود. لازم به ذکر است که میزان این رطوبت باید در حدی باشد که سطح را نم‌دار نماید. پس از بازکردن ظرف محتوی محصول، ابتدا کل ماده به مدت یک دقیقه هم زده شود. سپس مقداری از خمیر را با آب تمیز رقیق نموده و به عنوان پرایمر بر روی سطح توسط قلم مو، برس یا غلتک اعمال می‌کنیم می‌توان بدین منظور حتی تا نسبت ۱ به ۱ نیز اقدام به رقیق‌نمودن این محصول جهت اجرای لایه پرایمر استفاده نمود. پس از خشک‌شدن اولیه لایه ،قبل محصول را بر روی سطح اعمال کنید. بهتر است لایه بعدی را قبل از خشک‌شدن کامل لایه قبلی در حالتی که آب موجود در ساختار پوشش تبخیر شده باشد اما سطح آن کاملا خشک نشده باشد) اعمال می‌کنیم این کار سبب یکپارچگی بیشتر لایه‌های اعمال‌شده با یکدیگر می‌شود. پیشنهاد می‌گردد بین لایه اول و دوم جهت افزایش استحکام از تورهای فایبرگلاس پیشنهاد کارشناسان شرکت استفاده گردد. چنانچه از BTC141 به عنوان لایه آب‌بند بر روی کف بتنی استفاده می‌شود می‌توان روی آن ملات بتنی اجرا نمود. بدین ترتیب که لایه نهایی که بر روی سطح اعمال می‌شود زبر اجرا شود بطور مثال با پاشیدن ماسه ریزدانه تمیز یا سیلیس میکرونیزه) تا اتصال بعدی ممکن گردد. زمان اجرای ملات نیز حداقل ۲۴ ساعت پس از اتمام لایه دوم و ضخامت آن بیشتر از ۵۰ میلی‌متر باشد.